Λε Μονιέ, Πιερ Σαρλ

(Pierre Charles Le Monnier, Παρίσι 1715 – Καλβαντός 1799). Γάλλος αστρονόμος και φυσικός, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Το 1734 υπέβαλε στη Γαλλική Ακαδημία περιγραφικό χάρτη της επιφάνειας της Σελήνης. Το 1736 εξελέγη ακαδημαϊκός και τον ίδιο χρόνο συμμετείχε σε επιστημονική αποστολή στη Λαπωνία. Ο Λ.M. καθιέρωσε στη Γαλλία τη μεσημβρινή διόπτρα (κιάλια), όργανο άγνωστο έως τότε στο αστεροσκοπείο του Παρισιού (1741). Αργότερα ήρθε σε επαφή με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο IE’ και με τη βασιλική υποστήριξη κατόρθωσε να προμηθευτεί διάφορα αστρονομικά όργανα, ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούνταν στο αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς της Αγγλίας. Έγραψε αρκετές μελέτες και υπομνήματα για τον Ήλιο, τους απλανείς αστέρες, τις παλίρροιες κ.ά. Αξιόλογες είναι επίσης οι εργασίες του για τους δορυφόρους του Κρόνου, η έκθεσή του για τη δακτυλιοειδή έκλειψη του Ήλιου, που παρατήρησε το 1748 από τη Σκοτία, καθώς και τα συγγράμματα που έγραψε πριν αλλά και μετά την ανάληψη της διδασκαλίας της αστρονομίας στο Collège de France (1749). Στο αστεροσκοπείο του Παρισιού φυλάσσεται χειρόγραφο του Λ.M., στο οποίο αναφέρονται όλες οι παρατηρήσεις που πραγματοποίησε από το 1734 έως το 1791 σε διάφορα αστεροσκοπεία. Τα κυριότερα από τα συγγράμματά του είναι: Μαθήματα στοιχειώδους αστρονομίας (1746), Η ναυτική αστρονομία (1771) και Περιγραφή και χρήση των αστρονομικών οργάνων (1774).